اسپانیا اعتصاب معدن چیان و آینده منطقه آستوری

اسپانیا
اعتصاب معدنچیان و آینده منطقه آستوری

از ۳۰ ماه مه، منطقه آستوری Asturies واقع در شمال غرب اسپانیا شاهد شکل گیری جنبش اجتماعی در ابعاد وسیع و بی سابقه ای است. از آن هنگام، معدنچیان این منطقه در اعتصاب نامحدود بسر می برند. آنها با سازماندهی تظاهرات اعتراضی، اشغال و توقف جریان آمد و رفت در مسیر اتوبان ها و خطوط آهن مصمم اند نهضت اعتراضی خود را تا دستیابی به خواسته های خود ادامه دهند.

اعتصاب معدنچیان بدنبال تصمیم دولت دست راستی نخست وزیر Rajoy مبنی بر کاهش ۶۴ درصد از کمک های دولتی درنظر گرفته شده برای بخش معادن در سال مالی ۲۰۱۲ آغاز گردید. به موجب این تصمیم، میزان کمک های دولتی از رقم ۳۰۱ میلیون یورو به ۱۱۱ میلیون یورو کاهش خواهد یافت. این تصمیم دولت در عمل تعطیل و ورشکستگی کامل صنایع معدنی اسپانیا را در پی خواهد داشت. همزمان با این تصمیم، دولت دست راستی که عملا متعهد شده بود به هیچکدام از بانکهای ورشکسته این کشور کمک نخواهد کرد، هفته گذشته بدنبال حمایت و چراغ سبز اتحادیه اروپا، مبلغ ۲۳/۵ میلیارد دلار به بانک Bankia کمک نمود.

اکثر تصمیمات دولت اسپانیا دیکته شده اتحادیه اروپا می باشند. سیاست کنونی اتحادیه اروپا، پیروی از اصل «رقابت آزاد» و قطع هر گونه کمک دولتی به بخش صنایع (معادن) می باشد. هر چند که این سیاست اتحادیه اروپا («رقابت آزاد») در مورد پرداخت کمک به بانک ورشکسته Bankia به فراموشی سپرده می شود. عدم پرداخت مبلغ ۲۰۰ میلیون یورو کمک به بخش معادن در اسپانیا برای حفظ نزدیک به ۳۸۰۰۰ اشتغال، در مقایسه با ۲۳/۵ میلیارد دلار یورو کمک به بانک Bankia رقم جزئی و ناچیزی است.

اگر حکومت اسپانیا همچنان به دستورات بروکسل گوش دهد، عملا سند تعطیلی و ورشکستگی معادن این کشور را امضاء می کند. هم اکنون ۸ هزار کارگر در معادن اسپانیا کار می کنند. در سال ۱۹۹۱ تعداد ۵۲۱۲ معدنچی در این رشته فعالیت داشتند. درحال حاضر، به غیر از ۸ هزار کارگر شاغل در معادن، ۳۰ هزار تن حقوق بگیر دیگر نیز در رابطه مستقیم با فعالیت معادن قرار دارند و در مجموع از حاصل کار ۳۸۰۰۰ نفر، ۲۰۰ هزار تن امرار معاش می کنند. از ۸ هزار کارگر معدن، ۲۵۰۰ معدنچی در منطقه آستوری مشغول به کارند. لازم به توضیح است که برخلاف اظهارات ضد و نقیض مسئولان دولتی این کشور، بیلان مالی معادن اسپانیا، چندان هم منفی و سیاه نیست. سه کمپانی مهم تولید کننده برق اسپانیا که خریدار زغال سنگ ۴۰ معدن دایر در این کشور هستند، در سال مالی ۲۰۱۱ مبلغ ۶/۳۴ میلیارد یورو سود خالص ثبت شده داشته اند.

فراخوان به اعتصاب معدنچیان که از سوی دو سندیکای پرقدرت CCOO و UGT سازماندهی شده است، از حمایت صد درصد کارگران این رشته برخوردار است. مناطق معدنی این کشور به طور روزانه شاهد تظاهرات گسترده اعتراضی توده مردم می باشند. در روز دوشنبه ۱۸ ژوئن شهر Langreo واقع در منطقه آستوری شاهد تظاهرات ۵۰ هزار کارگر و زحمتکش معترض به سیاست های ضد خلقی دولت بود. هم اکنون تمام معادن واقع در مناطق Aragon و Castille Et Leon نیز در اعتصاب نامحدود بسر می برند. هفته گذشته بین ۱۰ تا ۱۵ هزار تن در شهر Leon در حمایت از معدنچیان اعتصابی دست به تظاهرات زدند.

برای جلوگیری از اجرای سیاست کاهش کمک های بودجه ای دولت دست راستی Rajoy، در طول دو هفته گذشته، معدنچیان اعتصابی بر اکسیون های اعتراضی خود مانند بستن اتوبان ها و خطوط آهن در اکثر مناطق شمالی و شمال غرب کشور افزوده اند. در این کارزار، آنها هر روز سنگرهای واقعی برای رویارویی با نیروهای پلیس و ضد شورش برپا می کنند. یک معدنچی جوان ۲۴ ساله در این خصوص در گفتگو با خبرگزاری فرانس پرس می گوید:

«برای این که سیاستمداران در قدرت به خواسته های ما گوش کنند، ما ناچار به اتخاذ چنین اشکال مبارزاتی هستیم. اگر معادن تعطیل شوند، عملا همه چیز در این منطقه تعطیل خواهد شد. راه برگشتی برای ما وجود ندارد. ما این راه را تا به آخر ادامه خواهیم داد.»

معدنچیان اعتصابی در مبارزه بر حق خود تنها نیستند. آنها از حمایت گسترده اقشار زحمتکش جامعه برخوردار می باشند. همسران معدنچیان اعتصابی هر روز با در دست گرفتن تابه و قابلمه خالی و با کوفتن ملاقه بر آن ها دست به راه پیمایی زده و با وجود مداخله خشن و وحشی نیروهای سرکوبگر، مصممانه به حمایت خود از همسرانشان ادامه می دهند. ایجاد صندوق های کمک مالی و همبستگی با معدنچیان اعتصابی در اکثر مناطق کارگری و زحمتکش اسپانیا و حمایت وسیع توده ای از آنان به تداوم جنبش اعتصابی کمک شایانی می نماید. دیگر اقشار زحمتکش جامعه اسپانیا مانند کارکنان وزارت آموزش و پرورش، وزارت بهداشت و درمان نیز فعالانه در تظاهرات های حمایتی از معدنچیان شرکت می نمایند.

هم اکنون نزدیک به ۶۰ درصد از جوانان در مناطق معدنی اسپانیا بیکار هستند. اگر تنها نان آوران خانواده نیز کار خود را از دست داده و بیکار شوند، در چنین شرایطی کل منطقه به ورطه فقر مطلق در خواهد غلطید. بیشمار پروژه های دولتی که ۲۰ سال قبل در حین تعطیل سازی بسیاری از معادن این کشور توسط دولت حاکم وقت تنظیم و وعده داده شده بود، تا امروز به مرحله اجراء درنیآمده است. هم اکنون آینده تمام مناطق معدنی در خطر است. شعار قدیمی بیاد مانده از دوران اعتصاب پرعظمت شورشی سال ۱۹۳۴ در منطقه آستوری (برادران کارگر متحد شوید) Unios Hermanos Proletarios مجددا بر در و دیوار مناطق مسکونی کارگری و معدنی دیده می شود.